De sjaal is gegeven en werd zeer gewaardeerd. Net als ik was mijn schoonzus helemaal weg van de mooie kleuren.
zaterdag 27 december 2014
woensdag 17 december 2014
Zacht en warm
De amineko schiet maar niet op. Ik schreef er hier al over. Ook schreef ik dat ik toe was aan een project waarbij ik niet zoveel hoefde te tellen. Gewoon lekker doorhaken.
Ik vond het dus erg leuk toen mijn schoonzusje een zelfgehaakte sjaal voor haar verjaardag vroeg. Een ruime colsjaal in warme kleuren, zo luidde de bestelling.
Bij wolcafe.nl zocht ik Rico creative melange uit. Ik bestelde 6 bollen en haakte ze helemaal op. Zo werd het een lekkere royale colsjaal. Hij is heerlijk zacht en ik ben een beetje verliefd op de mooie kleuren.
Oondanks mijn voornemen geen wol te kopen tot de verhuizing kocht ik ook nog iets voor mijzelf. Daarover later meer...
woensdag 10 december 2014
Afscheid nemen
Het grote afscheid nemen is nu echt begonnen. Er zijn zoveel dingen waarbij ik denk: Waarschijnlijk is dit de laatste keer dat ik.... Sommige dingen zijn klein en onbelangrijk; de laatste vergadering, de laatste keer naar deze kapper. Andere zijn groot, ga ik missen en vragen aandacht en energie.
Vrijdag gaan onze kinderen voor de laatste keer naar het kinderdagverblijf. Een mijlpaal, want ze gaan er allebei al jaren met veel plezier naar toe. Dat vraagt om een traktatie. Ik beschreef al eerder waar een traktatie volgens mij aan moet voldoen.
Deze keer werd het een kaartje met voorop een handafdruk en binnenin: 'bedankt voor de fijne tijd!'. Bij de één zit er een zakje koekjes in geplakt en bij de ander een zakje yoghurt rozijntjes. Niet zo heel snel klaar, maar de kinderen konden actief meehelpen. Dat is ook wel leuk. Bovendien kon ik het vandaag al helemaal maken en blijft het mooi en lekker tot vrijdag.
 |
| Siets doet iets: traktatie verhuizing |
dinsdag 25 november 2014
Uitgeteld
Ik schreef hier al dat ik bezig was met een amineko. Inmiddels zijn het lijf en het kopje al ruim een week af. Maar na al dat tellen was ik wel even uitgeteld.
Het fijne aan haken vind ik dat ik het er even bij pak. Voor de televisie, of als de kinderen even lekker aan het spelen zijn. Maar bij zo'n amineko moet je telkens tellen.
Weer een groot project zou fijn zijn. Een deken of een omslagdoek. Maar ik heb me voorgenomen geen wol meer te kopen tot na de verhuizing. Nog een paar weken. We kunnen gaan aftellen. En op dit moment ben ik 's avonds toch al uitgeteld.
woensdag 19 november 2014
Monstermuts patroon
Gisteren beloofde ik het al. Het patroon van de monstermuts. Zoals vaker had ik een idee in mijn hoofd, maar kon ik nergens een patroon vinden. Vandaar dat ik het zelf maar uitgevogeld heb. Voor het eerst heb ik het patroon ook uitgeschreven. Ik hoop dat het klopt en duidelijk is. Anders hoor ik het graag.
muts:
- begin met een magic loop met daarin 6 halve stokjes.
- 1e toer, in ieder stokje 2 halve stokjes (12)
-2e toer, in elk 2e stokje 2 halve stokjes (18)
-3e toer, in elk 3e stokje 2 halve stokjes (24)
-4e toer, in elk 4e stokje 2 halve stokjes (36)
-5e toer, in elk 5e stokje 2 halve stokjes (42)
-6e toer, in elk 6e stokje 2 halve stokjes (48)
-7e toer, in elk 7e stokje 2 halve stokjes (54)
- 8ste toer, in elk 8ste stokje 2 halve stokjes (60)
- 9de toer, in elk 9de stokje 2 halve stokjes (66)
- 10de toer, in elk 10de stokje 2 halve stokjes (72)
- 11de -19de toer, 72 halve stokjes
Nu oorflap 1 aanhaken
-12 halve stokjes, keren, 2 losse (keer lossen), 11 halve stokjes terug (totaal 12)
-2 keer lossen, minderen naar 10 halve stokjes, door stokjes 2 en 3 en stokjes 11 en 12 samen te haken. Keren, 10 halve stokjes terug.
- keren, minderen naar 8 halve stokjes, door stokjes 2 en 3 en 9 en 10 samen te haken.
- keren, minderen naar 6 door stokjes 2 en 3 en 7 en 8 samen te haken.
- kerenm minderen naar 4 door stokjes 2 en 3 en 5 en 6 samen te haken.
-keren, minderen naar 2.
Nu 20 halve stokjes langs de achterkant van de muts haken en daar oorflap 2 op dezelfde manier als oorflap 1 haken.
Wisselen van kleur en 3 toeren halve stokjes haken, eindigen met een ronde halve vasten. Afhechten.
Ogen (2x)
- magic loop, 6 halve stokjes.
Op dezelfde manier als bij de muts, meerderen tot 18 (oog 1) of 24 (oog 2).
- af hechten, knoop erop zetten als pupil en scheef op de muts vastzetten.
Oortjes (2 x)
- 8 lossen + 2 keerlossen
- 8 Hale stokjes (+ keerlossen = 9)
-minderen naar 7, door stokjes 2 en 3 en 8 en 9 samen te haken.
- minderen naar 5, door stokjes 2 en 3 en 6 en 7 samen te haken.
-minderen naar 3, door stokjes 2 en 3 en 4 en 5 samen te haken.
- minderen naar 2 door stokjes 2 en 3 samen te haken.
- rondom halve vasten. Afhechten.
Ik heb de oortjes horizontaal vastgezet, ongeveer bij de 5de toer.
Hoorntjes
Voor de hoorntjes heb ik 2 oortjes met halve vadtn aan elkaar vastgezet en ze daarna een klein beetje opgevuld met restjes wol. Ik heb ze net boven de oren op de muts genaaid.
Van de mond heb ik niks genoteerd, maar het is een sliertje lossen, met daaraan een tongetje van halve stokjes.
 |
| siets doet iets, patroon monstermuts #haken |
muts:
- begin met een magic loop met daarin 6 halve stokjes.
- 1e toer, in ieder stokje 2 halve stokjes (12)
-2e toer, in elk 2e stokje 2 halve stokjes (18)
-3e toer, in elk 3e stokje 2 halve stokjes (24)
-4e toer, in elk 4e stokje 2 halve stokjes (36)
-5e toer, in elk 5e stokje 2 halve stokjes (42)
-6e toer, in elk 6e stokje 2 halve stokjes (48)
-7e toer, in elk 7e stokje 2 halve stokjes (54)
- 8ste toer, in elk 8ste stokje 2 halve stokjes (60)
- 9de toer, in elk 9de stokje 2 halve stokjes (66)
- 10de toer, in elk 10de stokje 2 halve stokjes (72)
- 11de -19de toer, 72 halve stokjes
Nu oorflap 1 aanhaken
-12 halve stokjes, keren, 2 losse (keer lossen), 11 halve stokjes terug (totaal 12)
-2 keer lossen, minderen naar 10 halve stokjes, door stokjes 2 en 3 en stokjes 11 en 12 samen te haken. Keren, 10 halve stokjes terug.
- keren, minderen naar 8 halve stokjes, door stokjes 2 en 3 en 9 en 10 samen te haken.
- keren, minderen naar 6 door stokjes 2 en 3 en 7 en 8 samen te haken.
- kerenm minderen naar 4 door stokjes 2 en 3 en 5 en 6 samen te haken.
-keren, minderen naar 2.
Nu 20 halve stokjes langs de achterkant van de muts haken en daar oorflap 2 op dezelfde manier als oorflap 1 haken.
Wisselen van kleur en 3 toeren halve stokjes haken, eindigen met een ronde halve vasten. Afhechten.
Ogen (2x)
- magic loop, 6 halve stokjes.
Op dezelfde manier als bij de muts, meerderen tot 18 (oog 1) of 24 (oog 2).
- af hechten, knoop erop zetten als pupil en scheef op de muts vastzetten.
Oortjes (2 x)
- 8 lossen + 2 keerlossen
- 8 Hale stokjes (+ keerlossen = 9)
-minderen naar 7, door stokjes 2 en 3 en 8 en 9 samen te haken.
- minderen naar 5, door stokjes 2 en 3 en 6 en 7 samen te haken.
-minderen naar 3, door stokjes 2 en 3 en 4 en 5 samen te haken.
- minderen naar 2 door stokjes 2 en 3 samen te haken.
- rondom halve vasten. Afhechten.
Ik heb de oortjes horizontaal vastgezet, ongeveer bij de 5de toer.
Hoorntjes
Voor de hoorntjes heb ik 2 oortjes met halve vadtn aan elkaar vastgezet en ze daarna een klein beetje opgevuld met restjes wol. Ik heb ze net boven de oren op de muts genaaid.
Van de mond heb ik niks genoteerd, maar het is een sliertje lossen, met daaraan een tongetje van halve stokjes.
dinsdag 18 november 2014
Monsterlijk
De meeste van mijn creaties zijn voor dochterlief. De meeste gehaakte dingen vind ik leuker voor meisjes dan voor jongens en een verjaardagsrokje naaien lukt wel, maar een (goed zittende) broek is een ander verhaal. Dit keer was zoonlief aan de beurt. Ook hij verdiende een lekkere warme muts en sjaal.
Het werd een monstermuts. Zelfbedacht, aangezien ik geen leuk patroon kon vinden. Een een colsjaal met streepjes.
De colsjaal haakte ik als volgt:
Haak een ketting lossen die om het hoofd van het beoogde slachtoffer past. Sluit tot een cirkel met een halve vaste.
Nu een toer halve stokjes.
De volgende toeren heb ik gehaakt met reliefstokjes. Telkens 2 normale halve stokjes en dan 2 halve stokjes waarbij je de haaknaald niet in het 'v-tje' steekt, maar om het stokje heen steekt (even googelen levert filmpjes en foto's).
Zorg ervoor dat de reliëfstokjes recht boven elkaar komen. Dat levert mooie, stoere ribbels op.
Doorhakken tot de sjaal hoog genoeg is. Afhechten, klaar...
Ik heb er wat strepen in gemaakt in de kleuren van de muts, maar effen kan ook mooi worden.
Zoals ik al dacht is het ideaal voor een bewegelijk, 3 jarig, jongetje. Hij trekt de sjaal makkelijk over zijn hoofd en er zijn geen loshangende slierten die voor ongelukken kunnen zorgen.
Het patroon van de muts volgt morgen.
 |
| Monstermuts en colsjaal, siets doet iets |
Het werd een monstermuts. Zelfbedacht, aangezien ik geen leuk patroon kon vinden. Een een colsjaal met streepjes.
De colsjaal haakte ik als volgt:
Haak een ketting lossen die om het hoofd van het beoogde slachtoffer past. Sluit tot een cirkel met een halve vaste.
Nu een toer halve stokjes.
De volgende toeren heb ik gehaakt met reliefstokjes. Telkens 2 normale halve stokjes en dan 2 halve stokjes waarbij je de haaknaald niet in het 'v-tje' steekt, maar om het stokje heen steekt (even googelen levert filmpjes en foto's).
Zorg ervoor dat de reliëfstokjes recht boven elkaar komen. Dat levert mooie, stoere ribbels op.
Doorhakken tot de sjaal hoog genoeg is. Afhechten, klaar...
Ik heb er wat strepen in gemaakt in de kleuren van de muts, maar effen kan ook mooi worden.
Zoals ik al dacht is het ideaal voor een bewegelijk, 3 jarig, jongetje. Hij trekt de sjaal makkelijk over zijn hoofd en er zijn geen loshangende slierten die voor ongelukken kunnen zorgen.
Het patroon van de muts volgt morgen.
woensdag 12 november 2014
Effe wachten...
Pizza!
Pizza staat bij ons hoog op de lijstjes met favoriet eten. En het leuke aan pizza is, je kan het samen met je kinderen maken. Deeg uitrollen, tomatensaus erop en daarna kan ieder zijn favoriete beleg erop leggen. Ananas, salami, paprika, garnalen, spinazie, net wat je lust en zin in hebt. En als je niks lust, dan doe je er alleen nog wat kaas op.
Want het geheim, om de pizza toch een beetje gezond te houden, zit in de saus.
Gisteren aten we pizza. De saus maakte ik als volgt:
-snij een uitje en knoflook, op laag vuur even fruiten.
-een hele paprika in stukjes snijden en meebakken.
-2 handen cherrytomaten halveren en meebakken
- klein blikje tomatenpuree, een scheut balsamico azijn, een theelepel zout en een theelepel paprikapoeder toevoegen.
- De saus 20 min laten sudderen. Dan een hand verse basilicum toevoegen en alles goed pureren met de staafmixer.
Deze hoeveelheid was precies genoeg om een bakplaat vol pizza met saus te bestrijken en de pizza ging er in als koek.
Pizza staat bij ons hoog op de lijstjes met favoriet eten. En het leuke aan pizza is, je kan het samen met je kinderen maken. Deeg uitrollen, tomatensaus erop en daarna kan ieder zijn favoriete beleg erop leggen. Ananas, salami, paprika, garnalen, spinazie, net wat je lust en zin in hebt. En als je niks lust, dan doe je er alleen nog wat kaas op.
 |
Want het geheim, om de pizza toch een beetje gezond te houden, zit in de saus.
Gisteren aten we pizza. De saus maakte ik als volgt:
-snij een uitje en knoflook, op laag vuur even fruiten.
-een hele paprika in stukjes snijden en meebakken.
-2 handen cherrytomaten halveren en meebakken
- klein blikje tomatenpuree, een scheut balsamico azijn, een theelepel zout en een theelepel paprikapoeder toevoegen.
- De saus 20 min laten sudderen. Dan een hand verse basilicum toevoegen en alles goed pureren met de staafmixer.
Deze hoeveelheid was precies genoeg om een bakplaat vol pizza met saus te bestrijken en de pizza ging er in als koek.
dinsdag 11 november 2014
Tussendoortje
Vorige week schreef ik over de colsjaal die ik aan het haken was en de South bay shawlette die bijna af was. Maar de colsjaal werd niet zoals ik in mijn hoofd had en de South bay shawlette is nog steeds bijna af.
Wel begon ik al met een nieuw project, een amineko. Ik vond het patroon op haakmaaraan.blogspot.com. Het moet een afscheidscadeautje worden en het hoeft pas begin januari af te zijn. Dat is maar goed ook, want zo'n
amigurumi haken betekent een hoop telwerk, en daar heb ik niet altijd zin in.
 |
Tijd dus voor een tussendoortje.
Ik haakte een hoesje om een oude voorraadpot en om een glas.
Inspiratie vond ik hier
vrijdag 7 november 2014
Losse eindjes
Deze week was ik ziek. Niks ernstigs, dus tijd genoeg om te haken. Ik maakte wat lopende projecten af.
Allereerst een poppendekentje. Eigenlijk had die vorige week al af moeten zijn. Dan had onze mop op haar verjaardag een poppenwagen met dekentje gekregen. Dat liep spaak door tijd en wolgebrek, dus pop heeft een week kou geleden. Gelukkig is dat nu voorbij.
Ik gebruikte een patroon van charami. http://charami.com/2012/04/22/patroon-hartjesdeken/
Verder haakte ik mijn South bay shawlette af, hierover later meer, en begon ik aan een colsjaal voor mijn boef. In dezelfde kleuren als de monstermuts die ik al voor hem maakte en die ik hier ook binnenkort zal showen.
Allereerst een poppendekentje. Eigenlijk had die vorige week al af moeten zijn. Dan had onze mop op haar verjaardag een poppenwagen met dekentje gekregen. Dat liep spaak door tijd en wolgebrek, dus pop heeft een week kou geleden. Gelukkig is dat nu voorbij.
Ik gebruikte een patroon van charami. http://charami.com/2012/04/22/patroon-hartjesdeken/
Verder haakte ik mijn South bay shawlette af, hierover later meer, en begon ik aan een colsjaal voor mijn boef. In dezelfde kleuren als de monstermuts die ik al voor hem maakte en die ik hier ook binnenkort zal showen.
maandag 3 november 2014
Sokkenleed
Eén van de taken waar ik de grootste hekel aan heb is sokken oprollen. Of eigenlijk het hele sokwasritueel.
Het wassen opzichte gaat nog. Sokken (en de rest) in de machine, wasmiddel erbij en vervolgens met een kopje thee op de bank zitten. Je bent tenslotte aan het wassen, hartstikke nuttig.
Maar als dan het vrolijke belletje van de wasmachine klinkt is het tijd om in actie te komen. Al jaren droom ik van een wasdroger, maar ik heb me ook deze herfst weer neergelegd bij uitstel. Na de verhuizing, dan komt die droger er heus... (Een keer). Tot die tijd moet de was opgehangen worden en aangezien er heel veel sokken in een wasmachine passen, kost dat bij sokken heel veel tijd.
Als de sokken droog zijn moeten ze opgerold worden. Om het aankleden 's morgens te bespoedigen is het daarbij handig steeds 2 gelijke sokken in een rolletje te doen. En daar komt de grootste frustratie van het sokkenwasritueel om de hoek kijken.
Ik houd altijd een berg eenzame sokken over. Sokken wiens wederhelft nog ergens in de wascyclus is blijven steken, of onder de bank, of in een sporttas, of opgegeten door de wasmachine?
Ik heb geen idee waar al die sokken blijven, maar hoe hard ik ook mijn best doe, ik houd altijd sokken over.
En het grootste raadsel, sommige sokken blijven voor altijd in het eenzame sokkenmandje. Hun wederhelft komt nooit meer boven water.
Het wassen opzichte gaat nog. Sokken (en de rest) in de machine, wasmiddel erbij en vervolgens met een kopje thee op de bank zitten. Je bent tenslotte aan het wassen, hartstikke nuttig.
Maar als dan het vrolijke belletje van de wasmachine klinkt is het tijd om in actie te komen. Al jaren droom ik van een wasdroger, maar ik heb me ook deze herfst weer neergelegd bij uitstel. Na de verhuizing, dan komt die droger er heus... (Een keer). Tot die tijd moet de was opgehangen worden en aangezien er heel veel sokken in een wasmachine passen, kost dat bij sokken heel veel tijd.
Als de sokken droog zijn moeten ze opgerold worden. Om het aankleden 's morgens te bespoedigen is het daarbij handig steeds 2 gelijke sokken in een rolletje te doen. En daar komt de grootste frustratie van het sokkenwasritueel om de hoek kijken.
Ik houd altijd een berg eenzame sokken over. Sokken wiens wederhelft nog ergens in de wascyclus is blijven steken, of onder de bank, of in een sporttas, of opgegeten door de wasmachine?
Ik heb geen idee waar al die sokken blijven, maar hoe hard ik ook mijn best doe, ik houd altijd sokken over.
En het grootste raadsel, sommige sokken blijven voor altijd in het eenzame sokkenmandje. Hun wederhelft komt nooit meer boven water.
woensdag 29 oktober 2014
Traktatiestress
De kleine mop is morgen jarig. Hieperdepiep hoera! Wie jarig is trakteert, ook als je 2 wordt.
De ideale traktatie is volgens mij snel klaar, niet te duur, eetbaar (ik hou niet van cadeautjes bij een traktatie, we hebben al een kast vol bellenblazen) en een beetje origineel (als je zelf in het onderwijs werkt, zie je zoveel voorbij komen). Oh ja, en een beetje gezond (of niet ongezond) en geschikt voor kinderen van 1 tot 4.
Dit keer werden het koekhuisjes. Van ontbijtkoek (dus niet ongezond), binnen 45 min klaar, eetbaar en niet al te prijzig.
Ik snee de plakken koek tot een huisje en plakte er met glazuur een marzepeinen deur en ramen op. Op het dak kwamen spikkeltjes.
Hopelijk kan de jongedame dit waarderen. Eerdere traktatieplannen vielen af, omdat onze kieskeurige dame haar eigen traktatie niet zou lusten.
De kleine boef gaf commentaar bij het maken van de traktatie en maakte van de restjes koektentjes.
De ideale traktatie is volgens mij snel klaar, niet te duur, eetbaar (ik hou niet van cadeautjes bij een traktatie, we hebben al een kast vol bellenblazen) en een beetje origineel (als je zelf in het onderwijs werkt, zie je zoveel voorbij komen). Oh ja, en een beetje gezond (of niet ongezond) en geschikt voor kinderen van 1 tot 4.
Dit keer werden het koekhuisjes. Van ontbijtkoek (dus niet ongezond), binnen 45 min klaar, eetbaar en niet al te prijzig.
Ik snee de plakken koek tot een huisje en plakte er met glazuur een marzepeinen deur en ramen op. Op het dak kwamen spikkeltjes.
De kleine boef gaf commentaar bij het maken van de traktatie en maakte van de restjes koektentjes.
maandag 27 oktober 2014
Taart met peren
Vandaag verjaart de man des huizes. Helaas is hij 's morgens weg voor de kinderen wakker worden en pas weer thuis als zij (bijna) in bed liggen. Vandaar dat we gisteravond alvast een verjaardagsmaal aten. Kip, patat en sla, daar wordt iedereen vrolijk van.
Maar bij een verjaardagsmaal hoort eigenlijk ook nog wel een lekker toetje. Bovendien lagen er 2 peren in de fruitschaal die eigenlijk op moesten. Na wat nadenken heb ik er een peren tarte tatin van te maken. ik gebruikte een receptje van de allerhande als basis, maar die was voor een tarte tatin met appels, bovendien had ik ook niet alle andere ingedienten in huis.
Hoe deed ik het:
Peren tarte tatin
-2 peren
-100 g suiker
-100 g boter
-2 plakjes bladerdeeg
- vuurvaste ovenvorm
Oven voorverwarmen op 200 graden.
Boter in de vorm verdelen en de suiker erover heen strooien.
Peer erover verdelen en op een laag vuur de suiker en boter laten karameliseren. Ondertussen bladerdeeg uitrollen.
Als het boter / suiker mengsel een bruine stroopachtige massa is geworden de vorm van het vuur nemen en de bladerdeeg over de peren draperen.
Ongeveer 20 minuten in de oven, tot de bladerdeeg gaar en knapperig is.
Dan taart uit de oven halen, bord bovenop de vorm leggen en de vorm met bord omkeren.
Eén tip, doe dit omkeren niet boevn het fornuis. Bij mij lekte er nog al wat karamel uit en het koste flink wat tijd dat weer van het fornuis af te krijgen.
Dit recept levert een klein taartje op. Net genoeg als dessert voor 2 volwassenen en 2 kleine kinderen. Maar de hoeveelheden zijn natuurlijk makkelijk aan te passen. De hoeveelheid suiker vond ik ruim, dat zou ik de volgende keer wat minder doen.
Het lijkt mij ook erg lekker wat noten tussen de peren te leggen. Ik durfde dat nu nog niet aan, in verband met ons jongste moppie.
Een fotootje was natuurlijk leuk geweest, maar hij was helaas al heel snel op...
Bovendien zorgde het omkiep-debacel boven het fornuis ervoor dat hij beter smaakte dan dat hij eruit zag.
Maar bij een verjaardagsmaal hoort eigenlijk ook nog wel een lekker toetje. Bovendien lagen er 2 peren in de fruitschaal die eigenlijk op moesten. Na wat nadenken heb ik er een peren tarte tatin van te maken. ik gebruikte een receptje van de allerhande als basis, maar die was voor een tarte tatin met appels, bovendien had ik ook niet alle andere ingedienten in huis.
Hoe deed ik het:
Peren tarte tatin
-2 peren
-100 g suiker
-100 g boter
-2 plakjes bladerdeeg
- vuurvaste ovenvorm
Oven voorverwarmen op 200 graden.
Boter in de vorm verdelen en de suiker erover heen strooien.
Peer erover verdelen en op een laag vuur de suiker en boter laten karameliseren. Ondertussen bladerdeeg uitrollen.
Als het boter / suiker mengsel een bruine stroopachtige massa is geworden de vorm van het vuur nemen en de bladerdeeg over de peren draperen.
Ongeveer 20 minuten in de oven, tot de bladerdeeg gaar en knapperig is.
Dan taart uit de oven halen, bord bovenop de vorm leggen en de vorm met bord omkeren.
Eén tip, doe dit omkeren niet boevn het fornuis. Bij mij lekte er nog al wat karamel uit en het koste flink wat tijd dat weer van het fornuis af te krijgen.
Dit recept levert een klein taartje op. Net genoeg als dessert voor 2 volwassenen en 2 kleine kinderen. Maar de hoeveelheden zijn natuurlijk makkelijk aan te passen. De hoeveelheid suiker vond ik ruim, dat zou ik de volgende keer wat minder doen.
Het lijkt mij ook erg lekker wat noten tussen de peren te leggen. Ik durfde dat nu nog niet aan, in verband met ons jongste moppie.
Een fotootje was natuurlijk leuk geweest, maar hij was helaas al heel snel op...
Bovendien zorgde het omkiep-debacel boven het fornuis ervoor dat hij beter smaakte dan dat hij eruit zag.
zondag 19 oktober 2014
TIPIes
Ik las dit bericht. Wat een leuk idee zo'n tipi! Ooit als ik tijd heb...
En vervolgens begon ons moppie overal tenten te bouwen. Bovendien is ze over 2 weken jarig. En wat zou zo'n tent leuk zijn in haar nieuwe kamer. En ach, ik heb toch herfstvakantie. Zal ik toch?
Je raadt het al... Bloed, zweet en tranen, maar de tipi is af.
Ik gebruikte een patroon van elske. Duidelijk en eenvoudig. Alleen wilde ik een lichte jeansstof als buitenkant en dat was een hele dunne stof. Vandaar dat ik besloot de tent te voeren en dan wilde ik hem omkeerbaar maken. Dat alles onder redelijke tijdsdruk, want het geheel moest af in de herfstvakantie, terwijl ik dus ook een verhuizing probeer te regelen.
Nou ja, de tipi staat. Hier en daar een klein schoonheidsfoutjes, maar dat is de charme van zelfgemaakt, toch...?
woensdag 8 oktober 2014
aftellen
Zou ik vandaag dan 4 zijn?', vraagt onze boef zo'n 3 keer per week. Het antwoord blijft elke keer: 'Nee boef, dat duurt nog heeeeeeel lang. Eerst is papa nog jarig, dan je zus, dan je neef, dan is het Sinterklaas, daarna kerst, dan oud en nieuw, vervolgens gaan we verhuizen en daarna ben je jarig...'
Een hoop om te bevatten voor zo'n klein mannetje. Helemaal omdat, naast bovenstaande hoogtepunten, er de komende 4 maanden ook nog minstens 2 logeerpartijen op het programma staan, en een afscheid bij het kinderdagverblijf en vast nog wel 10 andere grote belevenissen in het leven van een 3 jarig boefje.
Vandaar dat ik maar eens aan het tekenen ben geslagen. En nu hangt er bij ons aan de koelkast een aftelkalender voor de komende 4 maanden. Alles waar ik de datum al van weet staat erop en de rest tekenen we als de datum bekend is. Hopelijk biedt dat wat duidelijkheid in deze roerige periode.
zondag 21 september 2014
grrrr...
De rand van de cal2014 deken is bijna af. BIJNA...niet helemaal, want de wol is op. Ik moet nog zo'n 20 cm. Wat is dat balen.
Grote vraag is; wat nu te doen? Ik kan morgen een bolletje bij halen, maar dat vind ik wel een beetje jammer voor zo'n klein stukje. Ik kan het laatste stukje in een andere kleur haken en net doen of het zo hoort. Of ik kan de laatste toer helemaal uithalen en gewoon een rechte rand haken ipv een picotrand. Waarschijnlijk heb ik dan wel genoeg.
Eerst maar even balen...
maandag 15 september 2014
zaterdag 13 september 2014
meegehaakt
Eind december kwam ik op een blog de cal2014 tegen. Elke week een stukje haken en aan het eind een deken hebben. Het leek mij dé manier om eens aan zo'n groot project te beginnen en het ook nog af te maken.
Braaf begon ik de eerste week van januari met de opgegeven toeren, maar eigenwijs als ik ben ging ik al vrij snel in mijn eigen tempo verder. Wel keek ik elke week braaf op het blog van terray hoever ik zou moeten zijn. In de vakanties haakte ik wat vooruit, om daarna weer hopeloos achterop te raken. In augustus lag het haken even helemaal stil in verband met de verkoop van ons huis ( en de opgeruimde staat waarin het huis moest blijven), maar daarna maakte ik een inhaalslag. Haken blijkt dé manier om stress onder controle te houden. Als je flink moet tellen kan je niet aan iets anders denken.
En stress was er... Nu ons huis verkocht was, moest er echt een nieuw huis komen en in ons geval betekent dat een verhuizing naar de andere kant van het land.
Status zo ver; we hebben een huis op het oog en zijn van plan morgen een bod uit te brengen. En de deken? Die is af. Op de rand na, maar die haak ik vast tijdens het spannende biedingsproces...
Braaf begon ik de eerste week van januari met de opgegeven toeren, maar eigenwijs als ik ben ging ik al vrij snel in mijn eigen tempo verder. Wel keek ik elke week braaf op het blog van terray hoever ik zou moeten zijn. In de vakanties haakte ik wat vooruit, om daarna weer hopeloos achterop te raken. In augustus lag het haken even helemaal stil in verband met de verkoop van ons huis ( en de opgeruimde staat waarin het huis moest blijven), maar daarna maakte ik een inhaalslag. Haken blijkt dé manier om stress onder controle te houden. Als je flink moet tellen kan je niet aan iets anders denken.
En stress was er... Nu ons huis verkocht was, moest er echt een nieuw huis komen en in ons geval betekent dat een verhuizing naar de andere kant van het land.
Status zo ver; we hebben een huis op het oog en zijn van plan morgen een bod uit te brengen. En de deken? Die is af. Op de rand na, maar die haak ik vast tijdens het spannende biedingsproces...
Abonneren op:
Posts (Atom)