I did it!

I did it! Met een uitroepteken! In april schreef ik een stukje over hardlopen. Ik schreef toen dat ik met een vriendin een 8 kilometer wedstrijd zou gaan lopen.

In de zomer was mijn motivatie even helemaal weg. Door de vakantie was het trainritme weg, de vriendin was geblesseerd en kon niet meedoen met de wedstrijd, het was warm... Toch las ik op vakantie het boekje "running like a girl". En ik besloot: ik schrijf me in voor de wedstrijd en ik ga hem gewoon lopen. Klein detail, ik liep op dat moment nog geen 5 km aan één stuk.

Ik had nog 6 weken om trainen en heb dat zo serieus mogelijk aangepakt. Ik volgde trouw mijn schema en liep 3 keer per week.

Gisteren was het dan zover. Met niet al teveel zelfvertrouwen ging ik naar de wedstrijd. Zonder vriendin maar met een vriend die veel wedstrijden loopt. Gelukkig, want ik was behoorlijk onder de indruk van alle mensen en het kabaal.

We hebben samen wat warm gelopen tot hij naar de wedstrijdlopers moest en ik mij bij de langzamere lopers aansloot.

De eerste 4 km gingen goed, ik  herkende veel mensen in het publiek en had er lol in. Daarna kreeg ik het zwaar. Net voorbij het 4 km punt stond een waterpost en ik besloot wat te gaan drinken, dat had ik beter niet kunnen doen, want het koude water viel als een baksteen in mijn maag.

De tweede helft ging minder goed, ik had moeite m'n ritme te vinden en had het erg warm. Maar toch blijf je lopen, stoppen is geen optie met alle lopers om je heen en al het publiek langs de weg.  En toen... draaiden we het park in en liepen we op de finish af. Mijn eerste wedstrijd zat erop.

Vooraf hoopte ik de hele 8 kilometer te rennen en onder de 50 min te lopen. Mijn eindtijd was 50 min 50 en ik heb toch zo'n 100 meter gewandeld. Doel net niet gehaald dus. In november een herkansing.

Tomaten in de puree

Toen ik in mei mijn moestuinbak kreeg, kreeg ik ook gelijk een tomatenplantje. Het plantje werd een plant en toen we terugkwamen van vakantie hing hij vol grote, groene tomaten. Het rijpen duurde wat langer dan ik hoopte, maar de eerste 3 tomaten konden geoogst worden.

Hoopvol keek ik elke morgen naar mijn plantje, sprak hem bemoedigend toe. En toen, op een kwade morgen was één van de twee takken afgebroken. In een poging nog iets te redden heb ik de tomaten er af geknipt en in de vensterbank gelegd.

Siets doet iets: tomaten rijpen in de vensterbank

Er lijken er al twee rijp te zijn, nu duimen voor de rest.

Hieperdepiep cadeautje

Oma is bijna jarig en waar doe je oma nou een groter plezier mee dan een eigengemaakte knutsel van haar kleinkinderen.

Siets doet iets: waxinelichthouders

We hadden 2 mooie potjes staan en met porseleinstiften werden het mooie waxinelichthouders. Kinders trots, oma (hopelijk) blij.

Siets doet iets: eierdopjes beschilderen met porseleinverf

Ik moest de stiften natuurlijk eerst zelf even testen, dus de eierdopjes uit de kast getrokken en wat opgevrolijkt.

Dit is wel echt supersimpel. En het effect vind ik wel leuk.

Ongenode gasten #2

Een paar weken geleden schreef ik al over de mieren en luizen die mijn moestuinplantjes opaten.

Ik zag toen een koolwitje bij de palmkool fladderen en vreesde het ergste. Ik droomde er zelfs over op vakantie, dat de hele tuin was leeggegeten door de rupsen... Dan zit zo'n vierkante meter toch wel flink verankerd in je hoofd.

Maar bij terugkomst zag de kool (en de rest van de tuin) er prima uit. Tot gisteren, ineens zaten er grote gaten in de bladeren. Op jacht dus.

Sietske doet iets: palmkool aangevreten door rupsen

En jawel, onder de bladeren vond ik niet 1 maar wel 2 rupsjes nooitgenoeg. Rupsen in de compostbak gegooid en hopen dat de plant zich hersteld. We hebben er nog niet van gegeten, want ik vond het niet echt koolweer.

Salade van rode biet en snijbiet

Nadat de mierenaanval afgeslagen was, zijn de rode bieten lekker gegroeid. Vandaag was het moment om de eerste 4 te oogsten en gelijk een paar bladeren van de snijbiet. Gecombineerd met wat spullen die ik toch al op voorraad had werd het een heerlijke salade.

Siets doet iets: salade met rode biet en snijbiet

Recept salade met rode biet en snijbiet

Ingrediënten:
- 4 rode bieten
- 3 a 4 grote snijbiet bladeren
- sjalotje
- 2 appels
- 3 augurken
- handje walnoten
-Parmezaanse kaas of feta

Bereiden:

- Kook de bietjes en wrijf de schil eraf. Snij de bietjes in blokjes en doe in een grote schaal.

- Schil de appel en snij in kleine partjes. Bak de partjes even en doe ze bij de bietjes.

- Snipper het sjalotje en snij de augurken fijn. Doe dit ook bij de bietjes.

- Walnoten even roosteren en toevoegen.

- Snijbiet grof hakken en bij de salade doen. De salade aanmaken met olijfolie en rode wijn azijn.

- Alles goed door elkaar scheppen en de kaas erover verkruimelen.

Lekker met meergranen stokbrood.

Ongenode gasten

In mijn vorige berichtje noemde ik al even dat mijn arme kleine moestuintje wordt aangevallen door luizen. Het leek wel of ze van het ene vakje naar het andere vakje gingen. Telkens als ik dacht ze onder controle te hebben zaten ze weer op een ander plantje.Ik plantte wat knoflook, maar dat leek niet zoveel effect te hebben.

Siets doet iets: knoflook in de mini moestuin tegen de luizen

 Na veel spuiten met een oplossing van groene zeep en wat olie lijkt het nu redelijk onder controle. Hier las ik nog de tip om oorwurmen naar je tuin te lokken. Lieveheersbeestjes en oorwurmen eten allebei luizen, maar lieveheersbeestjes zijn niet sterk genoeg om de mieren te verslaan. Mieren beschermen de luizen zodat ze ze kunnen melken.

En mieren hebben we in overvloed. Nu vind im het hinderlijk dat de mieren soms ons huis binnen dringen, en vervelend dat ze het zand onder het terras weggraven. Maar ik zag ze niet direct als bedreiging voor mijn plantjes. Tot ik bij het water geven een krioelende zwarte massa op één van mijn bietjes aantrof. Mijn dappere bietjes komen net een klein stukje boven de grond kinken en nu worden ze het slachtoffer van een brute aanval. Ik heb even gegoogled op ecologische bestrijding, maar uiteindelijk toch maar een mierenlokdoos neergezet.  Snel resultaat, aanval afgeslagen, slechts één slachtoffer te betreuren.

Siets doet iets: Bietje in de mini moestuin, aangevreten door de mieren

Tevreden over de afgeslagen aanval ging ik weer even op mijn stoel zitten genieten van mijn moestuintje en de bijtjes en vlindertjes. Een leuk koolwitje fladderde rond de palmkool. Tja... En wat doen koolwitjes bij kool, eitjes leggen. Ik heb geprobeerd de eitjes direct weg te halen, maar ik vrees binnenkort een rupsenaanval op de palmkool.

Moestuingemijmer

Haken doe ik al weken niet meer, hardlopen zit ook even in een dipje (al ren ik inmiddels wel 5 km!!!!), naaien kom ik ook niet aan toe... Wat ik dan wel doe? Me druk maken over mijn moestuintje.

Siets doet iets: makkelijke moestuin 1 juli

Nou ja, op werkgebied is het ook wel druk. Maar elke dag ga ik toch een paar keer bij mijn inieminie moestuintje zitten en kijk. Ik pluk een onkruidje weg, schik een blaadje anders en bedenk wat ik zal gaan maken als deze heerlijke groenten klaar zijn voor consumptie. En ik val luizen aan, want daar hebben we er nogal veel van.

Tot nu toe aten we radijsjes, snackkomkommers en al heel wat bakken gemengde sla uit de tuin, maar voor vanavond staat de snijbiet op het programma. Volkomen nieuw voor ons, dus ik heb lang gezocht naar een receptje. Vanavond wordt het tagliatelle met een snijbiet roomsaus. Als het lekker is zal ik het recept hier plaatsen.

Wat er mis kan gaan bij het naaien van een jurkje....

Veel, heel veel...

Siets doet iets: het jurkje dat een rokje werd

Het weerbericht voorspelt dat het vrijdag misschien wel 30°C wordt. Heerlijk, maar bij de verhuizing heb ik de zomerkleding iets te grondig opgeruimd. Vooral de grote boef heeft bijna niets meer.

Gelukkig (nou ja...) heeft hij wel heel veel broeken met gaten op de knieën. Gisteren dus een broek afgeknipt en netjes ingezoomd.

Tja, en als dan toch de naaimachine op tafel staat en de kinderen lekker aan het spelen zijn. Dan kan je net zo goed even gauw zo'n leuke pillow sleeve dress maken. Super simpel, en ik had nog zo'n leuk stofje liggen.

Zo gezegd, zo geknipt en vervolgens zo genaaid. Echt super snel, alleen jammer dat ik ook de armsgaten had dichtgenaaid...

Het was inmiddels echt tijd om te gaan koken, dus ik besloot er een nachtje over te slapen.

Vanmorgen ging ik vol frisse moed verder. Ik knipte de rok van het jurkje en naaide hem aan een (te klein) t-shirtje. Hartstikke leuk, alleen bleek bij het passen dat het jurkje veel te kort was, het kwam tot net onder de bil.

Grrrr... inmiddels was het een ware strijd tussen mij en de leuke stof geworden. Ik naaide van een ander stofje nog zo'n leuk t-shirt jurkje, maar dat gele vlinderstofje ging ik niet opgeven.

Siets doet iets: t-shirt jurkje genaaid 

Er was te weinig stof over voor een jurkje, dus nogmaals de rok losgeknipt van het bovendeel. Nu met de bedoeling er een rok van te maken. Van een oude legging knipte ik de tailleband en stikte hem aan de rok vast. Met de naad aan de buitenkant!!! Lang leve het tornmes. Boel weer los gehaald en op de goede manier gespeld. Snel stikken en jawel... Naald gebroken! Uiteindelijk ook die hobbel overwonnen en madam speelt nu buiten in haar nieuwe rokje.

Ze is er helemaal blij mee, en dat is maar goed ook, want na al die moeite draagt ze hem de komende 5 maanden minstens 1 keer per week. Weer of geen weer...

Eerste oogst

Dagenlang hebben we de plantjes uit de grond gekeken, maar nu was er dan toch de eerste oogst.

Siets doet iets: de eerste oogst

Een hele snackkomkommer van maar liefst 10 cm!!!! Met z'n vieren gedeeld, dus allemaal 1 hap.

Er zaten al wat komkommertjes aan de plant toen we hem kochten en deze leek rijp. Lang getwijfeld en gegoogled, en uiteindelijk toch de gegok gewaagd en hem afgeknipt.

MoederdagMoestuin

Afgelopen zondag vierden wij Moederdag. Een week verlaat, omdat de kinders met Moederdag uit logeren waren. Ook lekker, op Moederdag uitslapen.

Maar goed, hoog op mijn verlanglijstje stond een moestuinbak. Zo een al hier staat beschreven. De materialen waren al grotendeels verzameld, dus zondag verrees de moestuinbak.

Siets doet iets: moestuinbak

In de bak staat nu al een pompoenplantje, een komkommerplantje en een tomaatplantje. Verder zaaiden we oa. rucola, zonnebloem, radijsjes en bietjes.

Ik ben benieuwd wat er allemaal op gaat komen.

Siets doet iets: moestuinbak

Met de AH plantjes is het trouwens redelijk gegaan. Selderij, peterselie en dille staan in de vensterbank in de keuken, klaar om door maaltijden gedaan te worden. Rucola en kropsla aten we al op en de pluksla en tomaat staan in de vensterbank te wachten op een plekje buiten.

Sjoggen

Alhoewel ik best van sporten hou, was hardlopen nou niet echt mijn ding. Hardlopen doe je om de trein te halen en dan nog ben je stom bezig, je had eerder van huis moeten gaan. Dat heb ik jarenlang geroepen tegen iedereen met hardloopaspiraties. Ik volleybalde graag, maar aan de warming-up had ik een hekel.

Siets doet iets: hardlopen

Soms bedacht ik me dat sporten op een moment dat het jou uitkomt wel heel handig zou zijn. Of dat het toch jammer was dat ik niet van hardlopen hield, want ik ben wel graag buiten. En eigenlijk hou ik ook wel van duursporten...

Na de verhuizing had ik weer zo'n moment en in dat moment kwam ik de start tot run cursus tegen.

En zo stond ik op een frisse, maar zonnige zaterdagmorgen in sportkleding in het bos. En met mij vele anderen. Start tot run geeft 6 weken training en aan het eind kan je 3 km lopen. Licht sceptisch begon ik eraan. Die 6 weken zou ik wel volhouden, die 3 km misschien ook wel, en stel nou dat ik het daarna leuk zou vinden... Dan zou ik wel eens nieuwe schoenen kopen.

Lang verhaal kort, ik hield het vol, ik liep de 3 km (in 19 min), ik vond het leuk en ik kocht (uiteraard) nieuwe schoenen. En ik werd overmoedig. Op mijn eerste training met nieuwe schoenen ging ik veel te hard van start en kwam mezelf enorm tegen.

En dat niet alleen, ik beloofde een vriendin in september mee te doen aan een 8 km wedstrijd. ACHT kilometer!

Als stok achter de deur hier maar af en toe een berichtje. Aanmoedigingen zijn welkom.

Bloemetjes buiten zetten, bloembed 2

De flowerpower deken begint al echt een dekentje te worden.

Siets doet iets: bloemendeken deel 2

Doordeweeks haak ik de bloemetjes, en die haak ik op zondag aan elkaar. De draadjes van het af hechten haak ik gelijk mee. Dat scheelt weer aan het eind.

Ik heb nu 6 rijen af. Ruim 60 bloemetje. Ik denk nog minstens 200 bloemen erbij te moeten maken. De kleine mop krijgt volgende week haar grote bed. Dan is ie zeker nog niet af. Misschien voor haar verjaardag, eind oktober?

Grote stappen...

Twee hele (hele, hele) snelle doe-het-zelfers, ideaal voor als je 2-jarige dochter in bed ligt te zingen omdat ze echt (echt niet mama) moe is.

Siets doet iets: snelle doe-het-zelfers

Om de overvloed aan haarspeldjes op te ruimen beplakte ik een canvas schildersdoek met stof en spande er wat lintjes overheen. Ik plakte de boel vast met een lijmpistool, maar waarschijnlijk is spuitlijm beter. Al was het maar omdat lijm uit een lijmpistool heel heet is (zoals mijn duim ondervond).

Siets doet iets: haarspeldjes opbergen

Ik kocht alle benodigdheden bij de action en daar vond ik ook leuke strijkemblemen. Ik streek er één op een rood shirtje dat ik in de la vond. Het strijken lukte zonder brandblaren.

Siets doet iets: strijkembleem op effen shirtje

Appeltje eitje

Ik kocht het boek 'easy peasy'. Het boek belooft een gezonde basis voor de allerkleinsten. Ik las het boek en was enthousiast. 

Siets doet iets: easy peasy review

Het boek begint met een hoofdstuk theorie met daarin de 7 foodrules:
- gun je kind een goede start, jij bent de basis.
- niet vullen maar voeden
- kies voor vers, onbewerkt en suikervrij
- green up (eerst groente dan fruit)
- je hoeft niet perfect te zijn, wel goed voorbereid maak van eten een rustig ritueel: aan tafel!
- voorkom emo-eten

So far, so good... Bovenstaande regels kan ik alleen maar onderschrijven. Wie wil zijn kind nou niet de best mogelijke start geven. Dus manlief werd op pad gestuurd met een boodschappenlijstje (zo doen wij dat) vol biologisch, noten en groenten en zonder zoetigheid.

Al snel begin het echter te knagen. Op de groente en de noten, maar ook in mijn hoofd. Vooropgesteld, veel van de 'regels' pas ik al toe. We eten aan tafel en ik hou niet van pakjes en zakjes. Maar nu vond ik dat ik doorsloeg.  Bij alles wat we aten vroeg ik me af of het gezonder kon. En dat was niet de bedoeling.

Natuurlijk wil ik mijn kinderen zo gezond mogelijk laten eten. MAAR (daar komt ie) ik wil meer dan dat.

In de eerste plaats wil ik mijn kinderen een ongecompliceerde houding tegen eten meegeven. Met name mijn dochter. Te veel vrouwen (en meisjes) zijn bezig met lijnen (iets wat in mijn ogen pas echt ongezond is).
Ik wil mijn kinderen meegeven dat eten gezellig is, gezond is en lekker is. En ik denk dat je dat alleen aanleert door het voor te doen. Dus door samen lekker te eten en door ze te leren dat een keer patat prima en lekker is, als je de dag daarna maar weer worteltjes eet. Ik denk dat het moeilijk is dit vol te houden als je continue bezig bent gezond te eten.

Daarnaast hoop ik mijn kinderen wat mee te geven over duurzaamheid. Je moet niet alleen goed voor jezelf zorgen, maar ook voor de wereld om ons heen. In dat kader geef ik ze liever een boterham met kaas (die we zelf bij de boer halen), dan gojibessen uit de Himalaya.

Tot slot, ik kan niet alles. Ik wil mijn kinderen opvoeden tot gelukkige, sociale individuen. Ik wil dat ze leren rekening te houden met anderen, hun best doen op school, hun zwemdiploma halen en nog duizend andere dingen die je nodig hebt in je leven.
Daarnaast heb ik zelf ook nog een leven.

Vest met zonder mouwen

Twee jaar geleden haakte ik een poncho voor ons (toen nog baby)meisje. Ideaal, zo'n vest met zonder mouwen, geen gewurm met die kleine armpjes, als het iets kouder is trek je het zo over je hoofd. De baby poncho is veel gedragen, maar nu echt veel te klein.

Siets doet iets: een meisjesponcho

Dus haakte ik een nieuwe. Ietwat geïnspireerd door de kleuren van de bloemendeken en de bloemenketting die zij eraan maakte.

Moestuin

Natuurlijk hebben wij ze ook. De moestuin plantjes van de AH.

Siets doet iets: minimoestuin part 1

Gisteren de weekboodschappen gedaan en nu staan er 8(! dure boodschappen deze week) bakjes te schitteren in de vensterbank.

De buit bestond uit:
Dille
Tijm
Selderij
Worteltjes
Radijsjes
Kropsla
Spinazie en
Krulpeterselie

Siets doet iets:mini moestuin

Dat klinkt als een lekkere salade. Ik ben zeer benieuwd wat er op komt. Kleine boef blijft checken of hij al plantjes ziet. Leuk dat enthousiasme. Vorig jaar hadden we tomaatjes en puntpaprika in de tuin en sindsdien eet hij deze met smaak. Ik hoop dat het met de worteltjes en de spinazie net zo werkt. Die lust hij nog naar niet zo graag.

Bloembed 1

Gisteren schreef ik al dat ik de wol had voor mijn nieuwe haak project. Een doos voor kleur.

Siets doet iets: doosje kleur

Ons dametje krijgt een bloemdeken in de kleuren van haar nieuwe behangetje. Heftige kleurtjes zo bij elkaar, al valt het behang wel mee. Ik haak african flowers volgens dit patroon.

Daarna haak ik ze met grijs aan elkaar op deze manier.

Ik zal jullie af en toe updaten over het bloembedje.

Shrug

Er komt rust, rust in ons huis, rust in mijn hoofd. En dus komt er weer tijd voor zaken die niks met verhuizen te maken hebben. Haken bijvoorbeeld.

Bij de wol voor de sjaal voor mijn schoonzus, kocht ik ook deze wol voor mijzelf. Een enorme bol, waar je bij wolcafe.nl gratis een patroon bij krijgt.

Ik ben er een tijd mee bezig geweest, al voor de verhuizing, maar ik kon er geen lol in krijgen. Op de één of andere manier vond ik het niet leuk haken. Vorige week heb ik de knoop doorgehakt en de hele boel weer uitgehaald en daarna heb ik er een simpele shrug van gehaakt.

Siets doet iets: shrug

Op internet zijn heel veel handleidingen te vinden, die ik allemaal gecombineerd heb. Ik haakte, van halve stokjes, een vrijwel vierkante lap van 85 cm bij 85 cm. Daarna dubbelvouwen en de zijkanten voor ca. 2/3 dichtnaaien. Nu is de shrug eigenlijk al klaar, maar ik heb er nog met reliëfstokjes mouwen aan gehaakt..

De shrug valt tot net over mijn bil en ik heb er 3/4 mouwen aangemaakt. Daarna had ik nog steeds wol over van die ene bol...

De wol voor het volgende project is in huis. Binnenkort meer daarover.

Back to life...

Back tot reality... Dat deuntje zingt rond in mijn hoofd. En ik heb er zin in, die realiteit.

De afgelopen weken stonden vrijwel volledig in het teken van verhuizen. Vanaf vandaag is manlief weer aan het werk, zoonlief naar school en kunnen we echt gaan wennen in ons nieuwe huis en onze nieuwe woonplaats.

Kom maar op, ik heb er zin in!

Merchandise

Gisteren heb ik officieel afscheid genomen van mijn volleybalteam. Gecombineerd met het jaarlijkse sinterkerstwinterdobbelen. Zo'n dobbelspel waarbij iedereen wat cadeautjes inbrengt. Hoogste tijd voor wat officiële fan kleding.

sietsdoetiets: muts en sjaal

Ik haakte een muts en een sjaal in clubkleuren gecombineerd met onze teamkleur. Op de muts haakte ik de naam van de club en team.

Stiekem ben ik wel een beetje trots op het resultaat.