Weggevertje

De sjaal is gegeven en werd zeer gewaardeerd. Net als ik was mijn schoonzus helemaal weg van de mooie kleuren.

Zacht en warm

De amineko schiet maar niet op. Ik schreef er hier al over. Ook schreef ik dat ik toe was aan een project waarbij ik niet zoveel hoefde te tellen. Gewoon lekker doorhaken.

Ik vond het dus erg leuk toen mijn schoonzusje een zelfgehaakte sjaal voor haar verjaardag vroeg. Een ruime colsjaal in warme kleuren, zo luidde de bestelling.

Bij wolcafe.nl zocht ik Rico creative melange uit. Ik bestelde 6 bollen en haakte ze helemaal op. Zo werd het een lekkere royale colsjaal. Hij is heerlijk zacht en ik ben een beetje verliefd op de mooie kleuren.

Oondanks mijn voornemen geen wol te kopen tot de verhuizing kocht ik ook nog iets voor mijzelf. Daarover later meer...

Afscheid nemen

Het grote afscheid nemen is nu echt begonnen. Er zijn zoveel dingen waarbij ik denk: Waarschijnlijk  is dit de laatste keer dat ik.... Sommige dingen zijn klein en onbelangrijk; de laatste vergadering, de laatste keer naar deze kapper. Andere zijn groot, ga ik missen en vragen aandacht en energie.

Vrijdag gaan onze kinderen voor de laatste keer naar het kinderdagverblijf. Een mijlpaal, want ze gaan er allebei al jaren met veel plezier naar toe. Dat vraagt om een traktatie. Ik beschreef al eerder waar een traktatie volgens mij aan moet voldoen.

Deze keer werd het een kaartje met voorop een handafdruk en binnenin: 'bedankt voor de fijne tijd!'. Bij de één zit er een zakje koekjes in geplakt en bij de ander een zakje yoghurt rozijntjes. Niet zo heel snel klaar, maar de kinderen konden actief meehelpen. Dat is ook wel leuk. Bovendien kon ik het vandaag al helemaal maken en blijft het mooi en lekker tot vrijdag.

 Siets doet iets: traktatie verhuizing